Nabożeństwa fatimskie to nabożeństwa maryjne odbywające się 13. dnia miesiąca i odprawiane od maja do października. Dzień i miesiące nie są przypadkowe, bowiem Matka Boża objawiała się trzem pastuszkom, św. Hiacyncie, św. Franciszkowi i Łucji, przez 6 miesięcy od 13 maja 1917 r. do 13 października 1917 r.

W poniedziałek 13 czerwca 2022 roku – w wspomnienie św. Antoniego z Padwy w Sanktuarium Matki Bożej Lipskiej odbyło się Nabożeństwo Fatimskie. Eucharystii przewodniczył ks. Paweł Śliwiński wraz z ks. Jakubem Maciejko – proboszczem z parafii Złotowo, który wygłosił homilię.

„W czerwcu Pani Fatimska ukazała małym pastuszkom swoje Niepokalane Serce z cierniami grzechów. One nie są tylko nasze. To ciernie grzeszników, którzy w obecnym czasie m.in. mordują na Ukrainie, znęcają się nad najbardziej upośledzonymi.” – mówił ks. Maciejko

W czasie nabożeństwa fatimskiego ważne jest nastawienie serca, postawa człowieka, który chce zrozumieć Bożą naukę i odpowiedzieć na nią swoim życiem. Praktyk religijnych i chrześcijańskiego życia, a także znoszenia przeciwności, przezwyciężania skłonności do gniewu, uczciwego wypełniania obowiązków swojego stanu, pracy, nauki, tworzenia w domu atmosfery miłości, życzliwości, zrozumienia, gotowości do przebaczenia – tego wszystkiego uczy nas Chrystus, który powiedział o sobie, że jest cichy i pokorny sercem. Tego uczy też Jego Matka, Niepokalana Służebnica Pańska, zatroskana o wszystkich ludzi, których pod krzyżem swojego Syna przyjęła za swoje dzieci w osobie Jana Ewangelisty. Tę naukę powinniśmy przyjmować do swojego serca i wprowadzać w życie, a więc świadczyć o niej swoim postępowaniem. – mówił ks. Maciejko

Tym razem ze względu na warunki pogodowe, różaniec został odmówiony w kościele w sanktuarium, który prowadził kleryk Szymon Stawicki. Lubawianie poprzez wspólnotową modlitwę różańcową dają świadectwo swojej wiary i miłości; ufności, że Chrystus spełni to, o co Go proszą; dziecięcego zaufania do Maryi i postawy dojrzałych chrześcijan, którzy starają się czynem jak najlepiej pokazywać owoce swojej wiary, zmierzając drogą, którą jest sam Chrystus i którą najdoskonalej szła Jego Matka. Lubawianie modlą się więc do Jezusa razem z Maryją, Jego i naszą Matką: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.